Aktualności

W kwietniu zanim pojawią się liście, gałęzie tych roślin już zaczynają się uginać pod ciężarem, niezwykłej urody, ogromnych kwiatów. Szaleństwo to trwa jeszcze przez cały maj aż do początku czerwca. Aby móc cieszyć się nimi jak najdłużej w swoim ogrodzie warto więc posadzić kilka odmian różniących się porą kwitnienia. To jedne z najpiękniejszych drzew i krzewów. Ich niewątpliwym atutem są zjawiskowe, pachnące kwiaty pojawiające się wiosną, ale także jesienne czerwone owoce. Magnolie to zarówno niewielkie krzewy jak i duże drzewa do kilkunastu metrów. Posiadają dość luźną lub zwartą koronę rozgałęziającą się już nisko nad ziemią oraz pojedyncze, duże i błyszczące liście. Pąki kwiatowe podobne do wierzbowych bazi, są owłosione i pojawiają się późnym latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Dlatego też teoretycznie już wtedy można określić jak dużo kwiatów będzie cieszyć nasze oko wiosną (pod warunkiem, że nie wymarzną a to się może zdarzyć podczas ostrych zim).

Jako pierwsze zakwitają magnolia japońska (Magnolia kobus) i magnolia gwieździsta (Magnolia stellata). Magnolia japońska o białych kwiatach jest okazałym drzewem o luźnej koronie dorastającym do 10 metrów wysokości. Jest jedną z najbardziej odpornych na mróz magnolii, jednak zakwita dopiero po kilkunastu latach. Magnolia gwieździsta jest niewielkim krzewem, osiągającym wysokość 3-4 metrów, dzięki czemu doskonale nadaje się do niewielkich ogródków. Śnieżnobiałe kwiaty mimo że nie są zbyt duże, przykuwają wzrok i świetnie wyglądają na ciemniejszym tle np. żywopłocie z cisa.

Na przełomie kwietnia i maja zakwita najbardziej popularna u nas magnolia pośrednia (Magnolia x soulangeana). Jej kwiaty osiągające nawet 15 cm średnicy, posiadają biały środek i w różnym stopni zaróżowione płatki od zewnątrz i przypominają kwiaty tulipanów. Niestety jest dość wrażliwa na mróz dlatego zaleca się sadzenie jej tylko w cieplejszych rejonach kraju. W maju wraz z rozwojem liści pojawiają się kwiaty magnolii purpurowe (Magnolia liliflira 'Nigra)’. Jej największą zaletą jest to, że pojedyncze kwiaty rozwijają się pośród liści przez większość lata. Do kwitnących latem zalicza się także magnolia Siebolda (Magnolia sieboldii) kwitnąca od czerwca do sierpnia i magnolia parasolowata (Magnolia tripetala), których równie atrakcyjne kwiaty kryją się pod rozwiniętymi już liśćmi.

Magnolia parasolowata dorasta do 8 metrów wysokości, i posiada olbrzymie liście (nawet do 50 cm) i okazałe kwiaty o średnicy dochodzącej do 20 cm. Dodatkową zaletą tej magnolii jest to że jej kwiaty nie przemarzają tak łatwo jak innych magnolii. Magnolia Siebolda dorasta do 5 metrów, posiada białe kwiaty z barwnymi pręcikami i słupkami. Jest bardzo odporna na mróz ale źle znosi suszę dlatego poleca się sadzenie jej przy zbiornikach wodnych.

Magnolie należą do wrażliwych roślin, potrzebują odpowiedniej pielęgnacji i opieki. Wybierając miejsce dla magnolii należy dobrze się zastanowić, gdyż roślina ta posiada bardzo płytki system korzeniowy, a ponadto kruchy i wrażliwy na uszkodzenia, więc nie zaleca się przesadzania ich po jakimś czasie w inne miejsca. Magnolie najlepiej czują się na stanowisku słonecznym, ciepłym i zacisznym. Gleba powinna być żyzna, bogata w próchnice, wilgotna i przepuszczalna. Należy też zadbać o odpowiedni odczyn, gdyż magnolia lubi lekko kwaśne podłoża (pH 5-6). W przypadku nie najlepszych gleb konieczne jest nawożenie jej rozłożonym obornikiem, kompostem lub torfem wzbogaconym wieloskładnikowymi nawozami. Magnolie niezbyt dobrze znoszą suszę dlatego też w czasie upałów należy zapewnić im wilgotne podłoże. Jednak podlewanie ich wodą o obojętnym odczynie spowoduje odkwaszenie podłoża co skutkować może pojawieniem się na liściach żółtych odbarwień i uwidocznić unerwienie. W takiej sytuacji należy jednocześnie stosować roztwór zakwaszający. W okresie wegetacyjnym należy wspomóc roślinę nawozami wieloskładnikowymi lub wolno działającymi, uważając jednocześnie by nie użyć nawozów zawierających wapń. Nawożenie rozpoczyna się w marcu a kończy w czerwcu. Zabieg ten jest konieczny do zapewnienia obfitego kwitnienia. Po odpowiedniej pielęgnacji magnolie zakwitną już po 2 lub 3 latach od posadzenia a zdarzyć się może, że i po roku. Kwiaty magnolii są wrażliwe na mróz i często podczas wiosennych przymrozków uszkadzane. Mrozoodporność w dużej mierze zależy od gatunku. Te które z powodzeniem można uprawiać w Polsce to magnolia japońska, gwieździsta, Siebolda, Loebnera, drzewiasta i parasolowata. Młode okazy, mimo zapewnień producenta o wystarczającej mrozoodporność, należy dokładnie okryć na zimę matą słomianą a glebę wyściółkować korą. Starsze okazy są już bardziej wytrzymałe. Magnolie nie są specjalnie podatne na choroby, ani też nie są zbyt często atakowane przez szkodniki. By nie narażać ich na występowanie chorób grzybowych i bakteryjnych nie należy podczas podlewania  zwilżać liści wodą.